Anastazja Kuś to 18-letnia polska lekkoatletka urodzona 11 maja 2007 r. w Olsztynie. Specjalizuje się w biegach sprinterskich – przede wszystkim na dystansie 400 metrów. Już jako 16-latka zadebiutowała na 400 m z wynikami plasującymi ją w światowej czołówce swojej kategorii wiekowej.
Warto podkreślić, że Kuś nie startuje na dłuższych dystansach (800 m, 1500 m, 3000 m) – jej trening i zawody skupiają się na sprintach (100, 200 m) oraz biegu jednego okrążenia (400 m). W związku z tym w dalszej analizie skoncentrujemy się na dystansie 400 m (oraz pomocniczo 100 i 200 m), gdyż na 800 m i dłuższych nie posiada oficjalnych wyników.
Aktualne rekordy i osiągnięcia
Anastazja Kuś ma już na koncie imponujące rezultaty w swojej specjalności. Jej aktualny rekord życiowy na 400 m to 51,89 s, uzyskany podczas finału mistrzostw Europy U18 w Bańskiej Bystrzycy w lipcu 2024. Wynik ten dał jej złoty medal tej imprezy oraz ustanowił rekord Polski U18 i rekord mistrzostw Europy U18 na 400 m. Warto dodać, że w całej historii tylko jedna zawodniczka U18 na świecie (Amerykanka Skyler Franklin) biegała szybciej – 51,01 s. Poprzednie najlepsze osiągnięcie Kuś na 400 m to 52,26 s (czerwiec 2024), kiedy to podczas seniorskich mistrzostw Polski pobiła rekord kraju U18 i awansowała niespodziewanie do finału tej imprezy. Jeszcze rok wcześniej (maj 2023) jej życiówka wynosiła 53,18 s, co pokazuje dynamiczny progres.
Na krótszych dystansach Kuś również notuje wartościowe rezultaty. Jej rekordy życiowe to 12,11 s na 100 m oraz 24,02 s na 200 m (oba ustanowione w czerwcu 2023). Trzeba zaznaczyć, że choć biega 100 i 200 m głównie w ramach przygotowań i poprawy szybkości, to prawdziwe sukcesy odnosi na 400 m. W 2023 roku zdobyła złoto Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy (EYOF) na 400 m z czasem 53,21 s, a następnie w 2024 roku jako 17-latka została najmłodszą reprezentantką Polski na Igrzyskach Olimpijskich w sztafecie 4×400 m (wystąpiła w biegu eliminacyjnym). Na początku 2025 roku zadebiutowała na halowych mistrzostwach świata seniorów, zdobywając srebrny medal w sztafecie 4×400 m (Nankin 2025), a także brąz halowych mistrzostw Polski 2025 na 400 m (czas 53,20 s w finale).
Porównanie z rówieśniczkami (U18/U20)
Jak na tym tle prezentują się inne czołowe polskie biegaczki w zbliżonym wieku i na tym samym dystansie? Poniżej zestawiono najlepsze czasy Kuś oraz kilku jej najgroźniejszych rówieśniczek – juniorek specjalizujących się w biegu na 400 m – z ostatnich sezonów:
| Zawodniczka (rocznik) | Najlepszy czas 400 m | Osiągnięcia (kategoria juniorek) |
|---|---|---|
| Anastazja Kuś (2007) | 51,89 s (2024) | złoto ME U18 2024 (rekord Polski U18) |
| Zofia Tomczyk (2007) | 53,46 s (2024) | 5. miejsce ME U18 2024 (finał razem z Kuś) |
| Kornelia Lesiewicz (2003)* | 52,56 s (2021) | wicemistrzyni świata U20 4×400 m 2021; rekord Polski U20 (ówczesny) |
*Kornelia Lesiewicz była uznawana za wielki talent 400 m kilka lat wcześniej – jako 18-latka uzyskała 52,56 s – jednak jej progres wyhamował po przejściu do wyższych kategorii wiekowych.
W powyższej tabeli widać, że Anastazja Kuś wyraźnie dominuje w swojej kategorii wiekowej w Polsce. Druga najszybsza juniorka U18, Zofia Tomczyk, uzyskała w tym samym finale ME U18 czas 53,46 s, a więc o ponad półtorej sekundy gorszy. Nawet starsze juniorki z ostatnich lat nie zbliżyły się do wyniku Kuś – rekord Polski U20 należy do Alicji Kaczmarek (obecnie Natalia Kaczmarek) i wynosił 52,03 s, ale Kuś już jako 17-latka pobiegła szybciej (51,89) ustanawiając nowy najlepszy wynik w historii polskich juniorek młodszych. Dla porównania przytoczona wyżej Kornelia Lesiewicz (rocznik 2003) kilka lat temu również uchodziła za „cudowne dziecko” 400 m, jednak nie osiągnęła tak wybitnego rezultatu jak Kuś w wieku nastoletnim.
Na dystansach średnich (800 m, 1500 m, 3000 m) trudno o bezpośrednie porównanie, ponieważ Kuś – jako sprinterka – nie startuje w tych biegach. Natomiast warto zauważyć, że wśród juniorek młodszych (U18) w Polsce najlepsze wyniki na 800 m oscylują w granicach ~2:06–2:10 min, na 1500 m ok. 4:30–4:40 min, a na 3000 m ~9:30–10:00 min w ostatnich sezonach. Te wartości pokazują, że specjalistki od średnich dystansów rozwijają inną charakterystykę – Kuś ze swoją szybkością na 400 m prawdopodobnie nie byłaby konkurencyjna na 800+ m bez odpowiedniego przygotowania wytrzymałościowego. Jej przewaga objawia się przede wszystkim na dystansie jednego okrążenia, gdzie łączy elementy szybkości sprinterskiej i wytrzymałości tempowej.
Wyniki na tle polskiej czołówki seniorek
Choć Anastazja Kuś dopiero wchodzi w wiek seniorski, już teraz jej rezultaty plasują ją w ścisłej czołówce kraju. Dla zobrazowania – w sezonie 2024 najszybszą Polką na 400 m była Natalia Kaczmarek (obecnie startująca pod nazwiskiem Bukowiecka) z fenomenalnym rekordem Polski 48,98 s uzyskanym w finale mistrzostw Europy w Rzymie. Poza Kaczmarek żadna Polka nie złamała bariery 50 sekund, a nawet 51 sekund – Justyna Święty-Ersetic osiągała czasy w granicach 51,2–51,5 s (np. 51,29 s w maju 2025), Anna Kiełbasińska z powodu problemów zdrowotnych nie zbliżyła się w 2024 do swojego rekordu życiowego (~50,38 s), a kolejne zawodniczki plasowały się powyżej 52 s. Dla przykładu Alicja Wrona-Kutrzepa biegała około 52,7 s, Małgorzata Hołub-Kowalik i Iga Baumgart (doświadczone członkinie sztafety 4×400 m) uzyskiwały czasy w przedziale wysokich 52 – niskich 53 sekund, podobnie młodsza Karolina Łozowska (~53,30 s).
Na tym tle wynik Kuś 51,89 s z 2024 roku daje jej miejsce w top 5 seniorek w Polsce już w wieku 17 lat. Co więcej, jej czas 52,10 s uzyskany w debiucie w Diamentowej Lidze w Zurychu (wrzesień 2024) czy tegoroczne 52,73 s z memoriału Ireny Szewińskiej są rezultatami, które na mistrzostwach Polski seniorów zazwyczaj gwarantują finał, a nierzadko medal. Potwierdzeniem jest wspomniany start Kuś na 100. Mistrzostwach Polski Seniorów 2024, gdzie już w eliminacjach uzyskała 52,26 s (PB) i ustanowiła rekord U18, a następnie w finale zajęła wysokie miejsce tuż za utytułowanymi reprezentantkami kraju. Również pod dachem pokazała się z bardzo dobrej strony – na Halowych Mistrzostwach Polski 2025 zdobyła brązowy medal seniorów z czasem 53,20 s, ustępując jedynie tak doświadczonym biegaczkom jak Święty-Ersetic (złoto – 51,52) i Kaczmarek-Bukowiecka (srebro – 51,87). W tym biegu Kuś była zdecydowanie najmłodszą finalistką, a mimo to finiszowała tylko ~1,3 sekundy za mistrzynią Polski. To pokazuje, że jej poziom już teraz zbliża się do seniorskiej elity kraju.
Warto zauważyć, że polska lekkoatletyka kobiet na 400 m przeżywa ostatnio okres sukcesów – wspomniana Natalia Kaczmarek stała się jedną z najszybszych na świecie, a kobieca sztafeta 4×400 m regularnie zdobywa medale międzynarodowe. Wejście do tego grona tak młodej i szybkiej zawodniczki, jak Kuś, dodatkowo podnosi konkurencję krajową. Średnie wyniki finalistek mistrzostw Polski na 400 m w ostatnich sezonach to czasy rzędu 52–54 s, zatem Kuś już jako juniorka prezentuje formę pozwalającą rywalizować o podium na krajowym czempionacie.
Tempo progresji i rozwój wyników
Tempo poprawy wyników Anastazji Kuś w ostatnich latach jest bardzo wysokie. Pomiędzy swoim 16. a 17. rokiem życia poprawiła rekord życiowy na 400 m o ponad 1,3 sekundy (z ~53,2 s w połowie 2023 do 51,89 s w lipcu 2024). Taka poprawa na już tak wysokim poziomie świadczy o dużych rezerwach i dobrze prowadzonym treningu. Co istotne, Kuś dopiero w 2023 roku w pełni skoncentrowała się na dystansie 400 m – wcześniej startowała głównie na 100 i 200 m oraz sporadycznie 300 m. Przejście na dłuższy sprint okazało się strzałem w dziesiątkę: już w pierwszym starcie na 400 m w sezonie 2023 uzyskała minimum na mistrzostwa Europy U20, a następnie konsekwentnie obniżała czasy. Podczas EYOF 2023 w Mariborze wygrała z wynikiem 53,21 s, by rok później być już o ponad sekundę szybsza.
Jej progresja sezon po sezonie (na 400 m) wygląda następująco:
- 2021 – pierwsze starty (kategoria U16), czasy powyżej 60 sekund (brak danych o poważnych wynikach na 400 m, Kuś była jeszcze sprinterką na 100–300 m).
- 2022 – około 55–56 s (szacunkowo, brak oficjalnego PB na 400 m; startowała głównie na 300 m).
- 2023 – 53,18 s (PB w maju 2023; złoto MP U18 i EYOF z wynikiem 53,21 s).
- 2024 – 51,89 s (PB w lipcu 2024; rekord Polski U18, złoto ME U18).
- 2025 – 52,73 s (najlepszy wynik sezonu na czerwiec 2025; stabilizacja na poziomie ~52 s na początku sezonu seniorowskiego).
Widać wyraźnie, że największy skok nastąpił między 2022 a 2024 rokiem, kiedy to Kuś przeszła z poziomu dobrego wyniku juniorskiego (~55 s) do wyników światowej klasy juniorek (low 52, następnie 51,8). Oczywiście wraz ze wzrostem poziomu dalsza poprawa będzie trudniejsza – obniżenie wyniku z 52 do 50 sekund wymaga lat pracy i sprzyjających warunków fizjologicznych. Niemniej dotychczasowa ścieżka wskazuje, że Kuś wciąż szybko robi postępy, bijąc kolejne „bartery”: 54 s (w 2022/23), 53 s (w 2023), 52 s (w 2024) i zbliżając się do bariery 51 s.
Co ważne, Kuś zbiera doświadczenie nie tylko wynikowe, ale i startowe. Starty z seniorkami (mityng Memoriał Kusocińskiego, Diamentowa Liga, mistrzostwa Polski seniorów) nauczyły ją rywalizacji na najwyższym poziomie od młodego wieku. Sama zawodniczka przyznaje, że cenne było już samo bieganie w pierwszej serii z topowymi sprinterkami w Polsce i Europie, co dodało jej pewności siebie. W sezonie halowym 2025 spróbowała też sił na nietypowym dystansie 500 m podczas mityngu w Bostonie, gdzie uzyskała 1:11,01 – najlepszy wynik w historii polskiej U20 na hali. Takie starty kontrolne świadczą o wszechstronnym rozwijaniu zdolności (szybkości i wytrzymałości sprinterskiej).
Perspektywy rozwoju na najbliższe 2–4 lata
Biorąc pod uwagę obecne osiągnięcia, wiek oraz dotychczasowe tempo poprawy wyników, perspektywy rozwoju Anastazji Kuś rysują się bardzo obiecująco. Oczywiście w sporcie nie ma gwarancji liniowego postępu, ale można nakreślić kilka realistycznych scenariuszy na kolejne sezony:
- Wejście do światowej czołówki seniorek na 400 m: Jeśli Kuś utrzyma dotychczasową dynamikę progresu, w ciągu 2–3 lat może zbliżyć się do granicy 50 sekund na 400 m. Złamanie bariery 51 s wydaje się realnym celem już w perspektywie najbliższego roku lub dwóch (np. wynik w okolicy 50,5–50,8 s do 2026 r.). Taki rezultat to poziom finału mistrzostw świata czy igrzysk olimpijskich. Dla porównania Natalia Kaczmarek w wieku 20–21 lat biegała w granicach 51 sekund, by jako 25-latka osiągnąć 48,9 s. Kuś jest nawet o krok przed tamtą krzywą rozwoju – jako 18-latka ma już wynik lepszy niż Kaczmarek miała jako juniorka. Jeśli zdrowie dopisze, Kuś może stać się wiodącą postacią polskiego 400 m w okolicach lat 2027–2028, a więc na igrzyska w Los Angeles 2028 będzie mieć 21 lat – w sam raz, by walczyć o wysokie lokaty.
- Medale w kategoriach młodzieżowych: Zanim jednak w pełni dołączy do elity seniorek, czekają ją występy na imprezach juniorskich i młodzieżowych. Już w 2025 roku odbędą się Mistrzostwa Europy U20, gdzie Kuś będzie faworytką do złota na 400 m (jej obecne 52,7 s z początku sezonu 2025 daje prowadzenie na listach europejskich U20). W 2026 planowane są Mistrzostwa Świata U20 – tam również powinna celować w podium, jeśli utrzyma formę. Zdobycie medali w tych kategoriach byłoby naturalnym potwierdzeniem jej talentu na arenie międzynarodowej juniorów. Ponadto, w kategorii U23 (młodzieżowej), która obejmuje lata 20–22 życia, Kuś także będzie zapewne dominować na poziomie krajowym, a na ME U23 (np. 2027) może powalczyć o medal lub nawet tytuł.
- Rozwój w sztafecie 4×400 m: Polska sztafeta kobiet 4×400 m od lat należy do najlepszych na świecie, a „Aniołki Matusińskiego” (jak nazywa się naszą kadrę 4×400) zyskały w Kuś kolejną mocną zawodniczkę. Już jako nastolatka była w składzie sztafety na IO 2024 i HMŚ 2025, zdobywając doświadczenie i medal (halowe wicemistrzostwo świata). W kolejnych latach niemal pewne jest jej miejsce w podstawowym składzie sztafety na wszystkie najważniejsze imprezy – począwszy od mistrzostw świata 2025, przez IO 2028. Realistycznie, Kuś może pomóc polskiej sztafecie zdobywać kolejne medale MŚ i ME, a kto wie – może powalczyć o podium olimpijskie (Polki były już mistrzyniami świata 2018 w hali i wicemistrzyniami olimpijskimi 2021 w mikście, więc tradycje są mocne). Młodość Kuś może tchnąć nową energię w zespół, zwłaszcza że za kilka lat obecne liderki (Święty, Kiełbasińska, Baumgart) mogą kończyć kariery.
- Poprawa elementów technicznych i wytrzymałości: Wypowiedzi samej zawodniczki wskazują, że wciąż uczy się ona taktyki biegania na 400 m – np. jak rozkładać tempo w biegu halowym, jak radzić sobie z trudnym pierwszym torem itp. To naturalne u tak młodej sprinterki. W najbliższych sezonach należy oczekiwać, że poprawi ekonomię biegu na drugim odcinku dystansu i finiszu. Już teraz dysponuje znakomitą szybkością – przy rekordzie 100 m 12,1 s i 200 m poniżej 24 s, ma bazę do biegania nawet poniżej 50 s, o ile zwiększy się jej wytrzymałość tempowa. Trenerka Kuś, Bronisława Ludwichowska, zapewne będzie stopniowo wprowadzać większe obciążenia wytrzymałościowe wraz z dojrzewaniem zawodniczki, aby przesunąć jej próg zmęczenia dalej na dystansie. W ciągu 2–4 lat powinniśmy zobaczyć pełniejsze wykorzystanie potencjału motorycznego Kuś, co zwykle skutkuje kolejnymi „życiówkami”.
Oczywiście, należy też brać pod uwagę czynniki ryzyka. Utrzymanie zdrowia i mądre prowadzenie kariery będzie kluczowe. W polskiej lekkoatletyce było już kilka przykładów juniorek, które błyszczały wynikami, ale później zmagały się z kontuzjami czy stagnacją (choćby wspomniana Kornelia Lesiewicz czy Ewa Swoboda w sprintach krótkich, zanim odniosła większe sukcesy jako seniorka). Na szczęście Kuś wydaje się mieć doświadczony sztab – sama mówi, że od początku stara się podchodzić do sportu profesjonalnie i dbać o wszystkie aspekty treningu. Jej harmonogram startów juniora w 2023 był bardzo napięty (EYOF, ME U20, mityngi), ale poradziła sobie z nim, co świadczy o odporności i dobrej regeneracji. Jeśli dalej będzie stopniowo zwiększać obciążenia i unikać przeciążeń, można oczekiwać dalszego, choć już nieco wolniejszego niż dotychczas, progresu wynikowego.
Podsumowując, Anastazja Kuś ma wszelkie predyspozycje, by w ciągu najbliższych 2–4 lat stać się czołową polską (a może i europejską) sprinterką na 400 m. Już teraz osiąga czasy dające jej miejsce w finale seniorskich mistrzostw kraju, a jako juniorka zdobyła wszystkie najważniejsze laury (mistrzostwo Europy U18, EYOF). Jej tempo rozwoju wskazuje, że nie powiedziała ostatniego słowa – kolejne sezony przyniosą zapewne nowe rekordy życiowe. Realnie, do 2027–2028 roku Kuś może biegać w okolicach 50 sekund, co oznaczałoby walkę o finały światowych imprez indywidualnie oraz bycie filarem sztafety narodowej. Kibice i eksperci podkreślają jednak, by dmuchać na zimne i rozwijać talent Anastazji z rozwagą – potencjał jest ogromny, ale ważne będzie jego pełne wykorzystanie bez zbędnej presji i pośpiechu. Na razie wszystko idzie w dobrym kierunku, a wyniki nastolatki już teraz zachwycają i „zawieściły poprzeczkę” wysoko koleżankom z kraju. Jeśli utrzyma obrany kurs, polskie 400 metrów kobiece będzie miało z niej wiele pociechy przez lata.
Bibliografia
- Kuś A. – profil w bazie PZLA / World Athletics (wyniki i rekordy życiowe.
- Wyniki zawodów: mistrzostwa Europy U18 2024 (Bańska Bystrzyca) – złoty bieg A. Kuś 51,89 s; finał – m.in. Z. Tomczyk 53,46 s (5. miejsce).
- Bieganie.pl – artykuły newsowe i wywiady: m.in. relacje z mityngów (Memoriał Kusocińskiego 2025 – wynik Kuś 53,06 s; Memoriał I. Szewińskiej 2025 – Kuś 52,73 s); wywiad z A. Kuś (IX 2023); relacja z HMP 2025 (brąz Kuś 53,20 s); zapowiedź finału MP 2024 (PB Kuś 52,26 s).
- PZLA, Interia, TVP Sport – komunikaty: informacja o powołaniu Kuś na IO 2024 jako najmłodszej polskiej olimpijki od 96 lat; podsumowania rekordów Polski 2024 (Natalia Kaczmarek 48,98 s.
- Analizy własne na podstawie wyników krajowych (średnie czasy finalistek MP, porównanie progresji innych zawodniczek).
